Diabetes mellitus, prema definiciji Svjetske zdravstvene organizacije, je hronično, progresivno oboljenje, koje se manifestuje hiperglikemijom i drugim biohemijskim poremećajima, nastalim kao posljedica poremećaja lučenja ili dejstva insulina koji kontroliše metabolizam glukoze, proteina i masti.

U kliničkoj slici dijabetičke retinopatije preovladavaju dva procesa: prvi se javlja u predijelu makule i označava se kao makulopatija, a drugi zahvata ostali dio retine i označava se kao retinopatija.

Istraživanja su ustanovila prisustvo dijabetičke retinopatije kod jedne trećine oboljelih od dijabetesa, od čega jedna trećina pacijenata sa retinopatijom ima i prisustvo različitih formi dijabetičkog makularnog edema.

Faktori rizika koji dovode do nastanka i pogoršanja dijabetičke retinopatije su: loša metabolička kontrola, trajanje samog oboljenja, arterijska hipertenzija, hiperlipidemija, proteinurija i mikroalbuminurija, snižene vrijednosti hematokrita i trudnoća.

Pacijenti koji imaju dijagnostikovan dijabetes mellitus bi trebali najmanje jednom godišnje obaviti kompletan oftalmološki pregled kod oftalmologa. Oni pacijenti koji imaju promjene na očnom dnu bi trebali pratiti te promjene bar dva puta godišnje a pacijentima kojima su promjene znatno uznapredovale bi trebali ići kod oftalmologa i češće.